MANQOBAH
KA 21 NYARIOSKEUN NGAHIRUPKEUN DEUI ALAP-ALAP
Dicarioskeun
hiji waktos anjeuna nuju ngawuruk di madrosahna, ari angin nuju ngagalebug.
Kalayang aya alap-alap bari hantem disada kokoreakan, dugi ka anjeuna kapaksa
liren, margi baribin ku sora alap-alap. Dawuhan Sayyid Abdul Qodir: "He
angin, cokot hulu alap-alap nu ngagandengan teh!". Tidinya bet eta
alap-alap teh pegat beuheungna, huluna papisah jeung awakna. Guprak ragrag
kapayuneun Sayyid Abdul Qodir. Tidinya teras Sayyid Abdul Qodir turun tina
korsina, nyandak alap-alap tea. Teras eta alap-alap diusap kupananganana, bari
ngaos: "bismillà hir rohmà nir rohìm". Geleber eta alap-alap teh hiber.
Sadayana santri-santri pada naringali.
MANQOBAH KA 22 NYARIOSKEUN NGAMERDEKAKEUN ABID SARENG ANGGOANANA
Dicarioskeun
dina sapalihna kitab, Sayyid Abdul Qodir dina saban-saban lebaran sok ngagaleuh
pirang-pirang abid. Kenging ngagaleuh teh teras dimerdekakeun, sareng sadayana
sina wushul ka Allah. Ari anggoanana kalintang saraena. Ana nganggo sok anu
pangaosna 10 jene saelona. Ari dasterna pangaos 70 rebu jene. Gamparanana
ditaretes ku inten, jamrud sareng berlian. Pakuna perak. Nanging anggoanana anu
sakitu seueurna teh, upami aya anu nyuhunkeun, sok dipasihkeun.
MANQOBAH KA 23 NYARIOSKEUN TURUN KADAHARAN TI LANGIT
Dicarioskeun
waktos Sayyid Abdul Qodir tapa 40 dinten, anjeuna moal ngadahar sareng moal
ngaleueut kadaharan dunya, kajabi upami turun kadaharan ti langit, sareng
kajabi cai dina waktos boboran. Barang 2 dinten deui ka 40 dinten, bray
lalangit bumina molongo. Jol hiji pameget nyandak wadah kenca katuhu, sareng
pinuh ku rupa-rupa buah anu araneh. Teras diteundeun, disanggakeun ka Sayyid
Abdul Qodir. Dawuhanana Sayyid Abdul Qodir: "Ti mana ieu teh?". Saur
anu nyandak: "Ti alam malakut, tuangeun salira". Dawuhan Sayyid Abdul
Qodir: "Jauhkeun ti kaula, sabab wadah emas-perak diharamkeun ku
Rosululloh!". Teras wadah emas sareng perak duanana dicandak deui. Barang
parantos boboran, sumping malaikat nyandak baki pinuh ku kadaharan. Saurna eta
malaikat: "Heh Sayyid Abdul Qodir, ieu pangjamu ti Gusti Allah!".
Teras eta baki ditampi, sareng teras dituang sareng rencang-rencangna.
MANQOBAH
KA 24 NYARIOSKEUN CALAGEURNA JALMA2 KU NGADAHAR JUJUKUTAN SARENG NGALEUEUT CAI
MADROSAHNA SAYYID ABDUL QODIR
Dicarioskeun
ku ulama-ulama, di jaman Sayyid Abdul Qodir aya tho'un, nepi ka aya ratus
rebuna jalma-jalma anu maraot dina sapoe-sapoena teh, teras arunjukan ka Sayyid
Abdul Qodir, dawuhanana: "Saha-saha jalma anu ngahakan jujukutan madrosah
kaula, dicageurkeun ku Allah tina tho'un". Tina margi seueurna jalmi, jadi
henteu cekap jujukutan pikeun ubar anu ku tho'un. Dawuhan Sayyid Abdul Qodir:
"Saha-saha anu nginum cai madrosah kaula, dicageurkeun ku Gusti
Allah". Teras eta jalma-jalma ngaleueut tina cai madrosahna, sareng sadayana
daramang, sareng leungit eta tho'un.
MANQOBAH KA 25 NYARIOSKEUN NGAHIRUPKEUNANA SAYYID ABDUL QODIR KANA HAYAM
Dicarioskeun,
aya hiji istri ngadeuheus ka Sayyid Abdul Qodir masrahkeun putrana sina
masantren. Teras ku Sayyid Abdul Qodir ditampi sareng dipernahkeun dina tempat
kholwat, tempat anu sepi. Parantos rada lami, eta awewe teh ngalongok, kasampak
anakna keur ngadahar bubur kunyit, awakna kuru, teras ngadeuheus ka Sayyid
Abdul Qodir. Kasondong nuju tuang sareng opor hayam. Teras eta istri unjukan:
"Gusti, ari Gusti mah tuang sakitu sayagina, dupi anak abdi dugi kakuru,
margi nedana mung saukur bubur kunyit. Teras Sayyid Abdul Qodir ngumpulkeun
tulang hayam, dawuhan Sayyid Abdul Qodir: "Qum bi idznillà h, hirup maneh
kalawan idzin Allah". Teras eta tulang jadi hayam hirup deui. Dawuhan
Sayyid Abdul Qodir: "Tah, lamun anak maneh geus bisa kieu, meunang dahar
sakarep-karep, asal anu halal". Saur eta istri: "Mugi Gusti henteu
bendu. Eta anak abdi nyanggakeun kumaha kersa Gusti".
MANQOBAH
KA 26 NYARIOSKEUN ANJING ANU TUNGGU ISTALNA GEUS MAEHAN MAUNG
Dicarioskeun,
Syekh Ahmad Zandah, ana sumping ka aulia-aulia sok tunggang maung, sareng sok
disaruguhan 1 sapi parab meongna. Barang sumping ka Sayyid Abdul Qodir, teras
miwarang marabkeun sapi paranti nimba. Barang eta sapi rek dirontok ku maung,
di dinya aya anjing dina lawang istal, gabrug maung teh dirontok ku anjing
dipaehan. Tidinya teras Syekh Ahmad Zandah ngadeuheus ka Sayyid Abdul Qodir
sareng nyium kana pananganana.
MANQOBAH KA 27 NYARIOSKEUN NGAGALEUH 40 KUDA ANU SARAE NYAWISAN NU TEU DAMANG
Dicarioskeun
aya hiji jalma ti nagara anu anggang ka Baghdad, sarehna eta jalma teh ngadangu
kana kamasyhuranana Sayyid Abdul Qodir, teras anjeuna ngadeuheus sumping ka
Baghdad. Barang sumping ka Baghdad, ningali istal kagungan Sayyid Abdul Qodir
anu kalintang saena. Tatabanana emas sareng perak, sebrak sareng selana sutra
anu kalintang saraena, kudana aya 40 anu moal aya bangsana saena. Tidinya eta
jalma teh ngomong dina hatena: "Cenah ieu teh Waliyulloh, tapi buktina tukang
Hubud Dunya, piraku aya wali resep-resep teuing kana dunya, anu kieu petana mah
henteu pantes disebut Wali". Tidinya eta jalma teh goreng sangkana. Teras
manehna nyemah di hiji jalma, henteu kersa ngadeuheus ka Sayid Abdul Qodir.
Saparantos kitu, brek eta jalma teh gering anu kalintang repotna, sahingga
dokter-dokter oge henteu aya nu sanggemeun ngubaran. Tidinya aya sahiji ulama
hikmah, saurna: "Ieu panyakit moal cageur lamun henteu di ubaran ku hate
kuda 40, sarta kudana anu kieu sipatanana". Ceuk jalma-jalma: "Moal
aya anu kagunganeun kuda anu sarupa kitu mah, sarta sakitu seueurna jabi ti
Sayyid Abdul Qodir, tapi coba-coba bae urang suhunkeun, da anjeunana mah
kalintang barahanana teh". Tidinya teras eta kuda teh disaruhunkeun.
Unggal-unggal poe dipareuncitan, diarah hatena, dugi ka seep sadayana.
Saparantos eta kuda seep, anu teu damang teh teras damang, sareng teras
ngadeuheus ka Sayyid Abdul Qodir bade nganuhunkeun. Dawuhan Sayyid Abdul Qodir:
"Lamun maneh henteu terang, eta kuda teh, pangna dibeuli ku kami, keur
nyawisan maneh, sabab kami nyaho, yen maneh datang kadieu samata-mata resep ka
kami, jeung bakal meunang panyakit, moal aya piubareunana jaba ti 40 hate kuda
nu kitu sipatna, tapi maneh henteu nyaho, buktina nyemah oge dinu sejen. Tidinya
teras eta jalma teh tobat, sareng dilereskeun patekadanana.
MANQOBAH KA 28 NYARIOSKEUN SAKABEH JIN IPRIT AYA DINA BAWAHAN KAKAWASAANANA
Dicarioskeun,
Kangjeng Nabi Sulaeman dina hiji waktos kagungan manah melang ka jalma-jalma di
akhir zaman, margi bangsa jin kalintang barengalna, sarta carulangungna.
Saurna: "Kumaha engke saenggeus henteu aya aing eta bangsa jin jeung
syetan? Mana teuing moal ngahargaanana ka bangsa manusa. Cacak ayeuna oge keur
aya keneh aing sakitu barengalna". Tidinya aya sora tinu ghoib:
"Anjeun entong melang, sabab engke aya panutup Nabi, nyaeta Nabi Muhammad
SAW. Salah sahiji putrana aya anu jenengan Abdul Qodir. Tah eta anu bakal
dipaparin kakawasaan ngabawah bangsa Jin sareng syetan. Moal aya hiji jin atawa
syetan anu henteu turut ka anjeuna".
MANQOBAH
KA 29 NYARIOSKEUN NGAHAMPURA RAJA JIN KA JALMA ANU MAEHAN PUTRANA
Dicarioskeun
ku ulama Baghdad, di Baghdad aya hiji alim. Saba'da jum'ah anjeuna angkat
ziarah ka kuburan diiring ku santri-santrina. Barang di jalan, mendak oray hideung,
teras diteunggeul ku tungkedna dongkap kapaeh. Saparantos maehan oray, reup
poek ku mega. Les alim teh teu aya. Santri-santrina kalintang karageteunana,
teras pada milari, tapi weleh henteu kapendak. Kinten-kinten sajam ti waktos
henteu aya, eta alim teh sumping deui, sarta ginding luar biasa. Teras ku
santri-santri dibarujeng sareng ditaros. Saur ulama: "Tadi teh basa poek,
kaula dibarawa ku pirang-pirang jin ka hiji pulo. Tuluy dibarawa ka jero laut,
ka nagara jin. Tuluy kaula dideuheuskeun ka rajana. Kasampak rajana keur ngadeg
dina kartil karajaan. Dipayuneun raja aya mayit dijolopongkeun dina luhur dipan
anu kacida alusna. Sirahna beulah. Getihna ngucur keneh kana awakna. Tidinya
tuluy mariksa ka jin anu mawa kaula. Saurna: "Saha ieu teh?". Saur
balad2na: "Ieu teh jalma anu maehan putra Gusti tea!". Tidinya tuluy
eta raja ningali kakaula. Ningalna bangun pohara benduna. Saurna: "Naha
maneh make maehan anak kaula henteu kalawan dosa? Piraku maneh henteu nyaho
dosana maehan? Kapan maneh kasebut ajengan?". Dijawab ku kaula:
"Perkawis maehan tuang putra, jisim abdi henteu pisan-pisan. Sumawonten
maehan, pependak oge henteu!". Saur raja: "Maneh moal bisa mungkir,
sabab tah saksi sakitu lobana". Dijawab deui ku kaula: "Sadayana oge
bohong, fitnah wungkul". Sanggem saksi-saksi: "Cobi ku Gusti parios
getih anu aya dina iteukna". Saur raja: "Ari eta dina iteuk maneh
getih naon?". Jawab kaula: "Ieu mah getih tina maehan oray".
Saur raja: "Maneh jalma pangbodo-bodona. Mun teu nyaho, tah oray teh anak
kaula". Tidinya kaula bingung henteu bisa ngajawab deui. Bumi alam asa
rapet tina bawaning ku susah. Tuluy raja ngalieuk kapanghulu. Saurna: "Ieu
jalma geus ngaku maehan anak kaula, geura bere putusan hukum pati!".
Tidinya tuluy panghulu mere putusan, yen kaula kudu dipaehan. Tuluy kaula
dipasrahkeun ka logojo. Barang kaula rek disabet ku logojo, kaula ngajerit dina
hate, nyuhunkeun tulung ka Sayyid Abdul Qodir. Barang kaula ngajerit, jol aya
hiji lalaki anu mancur cahayana. Ceuk eta lalaki: "Ieu jalma ulah dipaehan,
sabab muridna Sayyid Abdul Qodir. Lamun ku anjeun dipaehan, kumaha pijawabeun
anjeun ka Sayyid Abdul Qodir upami anjeuna bendu?". Saur raja:
"Ajengan, kulantaran kaula ngagungkeun ka Sayyid Abdul Qodir, dosa anjeun
anu sakitu gedena dihampura kukaula, ngan memeh mulang, pangimamkeun heula
nyalatan anak kaula jeung pangmacakeun istighfar". Tuluy kaula dibere
papakean. Sanggeus beres nyalatan, tuluy kaula dianteurkeun deui kadieu.
Post a Comment (0)